Blog #2
Mijn eerste wade
20 november 2021
Vijf jaar geleden vroeg mijn zus mij of ik een wade voor haar man, mijn zwager, wilde maken. Zonder aarzeling beantwoordde ik die vraag met: ‘Ja’. Ik was immers al jaren dagelijks bezig met stoffen, kleding maken en textielkunst. Na die vraag begon ik mij te verdiepen in de eisen die aan waden gesteld werden. Vervolgens in de geschiedenis van begraven in waden. Zo kwam ik erachter dat begraven in waden een oudere gewoonte is dan begraven in kisten. Bijzonder. Ook cremeren heeft al heel oude papieren.
Terug naar de vraag van mijn zus. Ze vertelde dat ze graag een vervilte deken wilde als wade, met mooie vormen erop. Voor mij was vilten geen onbekend terrein, maar wel de grootte van een wade, want zo’n deken moet ongeveer twee bij drie meter groot zijn, omdat de overledene helemaal bedekt moet zijn. Er moeten natuurlijke materialen gebruikt worden. Wol en katoen zijn dus prachtige materialen voor een waden. Mijn eerste wade zou dus van wol worden. Na enig onderzoek vonden we bij Meervilt de geschikte materialen en kleuren. Het experiment kon beginnen. Langzaam maar zeker kristalliseerde zich een werkbaar procedé, dat nu aan de basis ligt van al mijn wollen lijkwaden. Het is een arbeidsintensief proces, maar het resultaat is steeds weer verrassend mooi.
De eerste deken werd zeer royaal, maar was zo adembenemend mooi en soepel, dat mijn zus onmiddellijk ook een deken voor zichzelf bestelde. Zij gebruikt haar toekomstige wade nu als sprei op haar bed, waardoor ze al bij leven van haar deken geniet. Mijn zwager is inmiddels overleden. De deken van mijn zwager is als wade gebruikt. Ik vond het een ontroerende gebeurtenis. Het was zo natuurlijk dat hij in zijn eigen deken gewikkeld werd. Daardoor werd mijn verdriet verzacht.
Het is voor mij nog steeds bijzonder dat de vraag van mijn zus aanleiding was om met mijn onderneming Wade-zacht te beginnen. U zou net als mijn zus nu al kunnen gaan nadenken over de aanschaf van een kunstzinnige wade. Dan kunt u er ook al bij leven van genieten. Kijk maar eens bij bij de Wollen waden.