Blog #4
Wat zijn waden?
Een wade, wat is dat? Het is een vraag die mij vaak gesteld wordt. Het eenvoudigste antwoord is dat waden op dekens lijken. Een wade, ook wel lijkwade genoemd, is een omhulsel van stof, bijvoorbeeld van katoen, linnen, zijde of wol, dat het lichaam van een overledene volledig kan bedekken. Daarin kan het lichaam liggend op een draagbaar, in een mand of in een kist gecremeerd of begraven worden. Waden zijn er in allerlei soorten en maten. In de regel zijn waden voor volwassenen ongeveer 200 x 300 cm, maar omdat mensen nooit hetzelfde zijn, zal ook de maat van een wade bij een overledene moeten passen. Daarom zijn er ook grotere en kleinere lijkwaden.
Mijn wollen en katoenen waden zijn allemaal handgemaakt. Bij mijn wollen waden bewerk ik een effen ondergrond waarop ik met wol organische vormen aanbreng. Daarna vervilt ik de lagen met elkaar. Dit is een arbeidsintensief proces met een verrassend resultaat: soepel en zacht, met grote kleurkracht en toch intiem.
Mijn katoenen waden bestaan uit twee lagen: een effen binnenkant en een buitenkant in grote geometrische patronen. Dat klinkt misschien een beetje ingewikkeld, maar betekent dat de buitenkant uit stroken is opgebouwd of uit vierkanten van verschillende stoffen die mooi bij elkaar passen. Ik gebruik vaak mijn handgeverfde stoffen voor mijn katoenen lijkwaden, omdat die zulke prachtige patronen en verrassende kleurencombinaties hebben.
Zo ontstaan soepele dekens, die uiteindelijk bedoeld zijn om een overledenen te omhullen.
De wollen waden van Wade-zacht kunnen al tijdens het leven gebruikt kan worden als lekkere warme deken op de bank. Het voordeel daarvan is, dat de deken al een functie heeft gehad voor degene die er later in gewikkeld zal worden. Daardoor zal het opbaren in zo’n wollen wade heel natuurlijk overkomen.
Waden zijn dus eigenlijk grote dekens, die een overledene helemaal omhullen, waarin overledenen, liggend op een draagbaar of in een kist of mand, begraven of gecremeerd kunnen worden. Een mooie wade kan eraan bijdragen de herinnering aan die verdrietige gebeurtenis te verzachten.